ซ้ายเก่าผสมประชานิยม...ออกมาเป็นสงครามประชาชนได้หรือ?

ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ที่มีข่าวว่าคณะทำงานของ "ทักษิณ ชินวัตร" ได้ประเมินสถานการณ์เพื่อกำหนดยุทธศาสตร์ต่อสู้ทางการเมืองต่อไป โดยเสนอว่าควรจะดึงเอาอดีตซ้ายเก่าหลายคนที่เคยเป็นแกนนำของไทยรักไทยกลับมา เพื่อที่จะเป็นแกนนำขับเคลื่อนมวลชนเสื้อแดงอีกครั้งหนึ่ง

ไม่ว่าจะเป็น คุณหมอพรหมินทร์ เลิศสุริย์เดช คุณภูมิธรรม เวชยชัย อดีตรองเลขาธิการพรรคไทยรักไทย คุณเกรียงกมล เลาหะไพโรจน์ อดีตที่ปรึกษาส่วนตัวของคุณทักษิณ หรือคุณจาตุรนต์ ฉายแสง อดีตรักษาการหัวหน้าพรรคไทยรักไทย

ทั้ง 4-5 คนนี้ เคยเป็นแกนสำคัญของคุณทักษิณตอนก่อตั้งพรรคไทยรักไทยด้วยซ้ำไป แต่ในช่วงหลัง คนกลุ่มนี้ได้หลบถอยออกไปอยู่หลังฉาก กลายเป็นว่าการนำขบวนของคนเสื้อแดงนั้นมาตกที่ "คุณวีระ มุสิกพงศ์ คุณจตุพร พรหมพันธุ์ และคุณณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ"

ครั้นจะเอาแกนนำ นปช.รุ่น 2 ของคนเสื้อแดงขึ้นมา ก็พิสูจน์ชัดว่ายังไร้บารมี แต่ก็ไม่ได้แปลว่าการที่จะยกเอาคุณอ๋อย คุณมิ้ง และคุณอ้วน ขึ้นมาเป็นแกนนำครั้งนี้ จะประสบความสำเร็จ ถ้าหากความสำเร็จวัดกันที่ว่าจะสามารถนำเอาคุณทักษิณกลับมามีอำนาจ กลับมาเป็นนายกรัฐมนตรี ก็แปลว่าเป้าหมายนั้นผิดตั้งแต่ต้น

เพราะไม่ว่าอดีตซ้ายเก่าเหล่านี้จะมีความสามารถเพียงใด แต่สังคมไทยกำลังมองไปสู่ยุคหลังทักษิณ

แปลว่าคนไทยเบื่อระอากับการเผชิญหน้าที่มีคุณทักษิณเป็นสาเหตุสำคัญของ ความขัดแย้ง ซ้ายเก่าก็จะเก่าจริงๆ ถ้าหากยังคิดแบบเก่าๆ เช่นคำว่า สงครามประชาชน ป่าล้อมเมือง ใช้ศัพท์แสงของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยสมัยเก่า ไม่สามารถจะมาแก้ปัญหาวันนี้

โดยเฉพาะเมื่อเอาความเป็นคอมมิวนิสต์เก่า มาผสมผสานกับทุนนิยมอย่างทักษิณ ชินวัตร ที่คิดว่าเงินซื้อทุกอย่างได้ จะออกมาเป็นสูตรที่แปดเปื้อน เป็นสูตรที่ล้มเหลวตั้งแต่เริ่มคิดทีเดียว